طرفداری - این پیچ نفس گیر هفته سوم و بیست و دوم  لالیگای 2015-2014 نیز برای رئال مادرید تبدیل به حکایتی عجیب و غریب شده است. مادرید  فصل جاری 2 بار در بحران قرار گرفته است و هر دو  این موارد مربوط به پس از بازی برابر اتلتیکو مادرید می شود. چه در دور رفت که آن ها پس از 4 تایی شدن در آنوئتا، در برنابئو به سیمئونه و شاگردانش باختند و چه در دور برگشت که یکی از تحقیر آمیز ترین شکست های چند سال اخیر خود را برابر اتلتیکو  این بار در ویسنته کالدرون تجربه کردند. با این حال مادرید و هوادارانش بسیار خوشبخت بودند که پس از این پیچ نفس گیر، همیشه یک دپورتیوو لاکرونیای آماده برای شکست قرار داشته است. مردان ریازور پس از 8 تایی شدن در خانه این بار هم به خوبی توانستند مادرید را از بحران خارج کنند تا شاگردان آنچلوتی با صدرنشینی در لالیگا کار خود را در لیگ قهرمانان اروپا مجددا آغاز کنند.

گرچه بسیاری از هواداران مادرید پس پیروزی های پیاپی و نزدیک شدن به رکورد کوریتیبا سر از پا نمی شناختند اما منطق و تجربه به خوبی حکم می کرد که سرانجام این روند متوقف می شود.چه عواملی رئال را از فرم خیره کننده نیم فصل اول دور کرده است؟ برای پاسخ به این سوال می توان مجموعه ای از عوامل را در نظر گرفت. از بحران بازیکن پست 8 در نبود مودریچ و افت روحی روانی کریس رونالدو گرفته  تا ناکامی آنچلوتی در پیدا کردن روش «آنتی سیمئونه» و افت فیزیکی بازیکنی تاثیرگذار همچون تونی کروس که پیش از این نیز در مطلبی تحت عنوان "لطفا تونی کروس را حمایت کن"  در نیم فصل اول به آن پرداخته بودم.با این حال شاید در این مقطع حساس از فصل خیلی بازگشت به گذشته جایز نباشد. مادرید اگر می خواهد رویای تثبیت خودش به عنوان یکی از بهترین تیم های دوران را تبدیل به حقیقت کند، باید نگاهی رو به آینده داشته باشد. 

رئال چهارشنبه هفته جاری کار خود را در لیگ قهرمانان اروپا مجددا آغاز خواهد کرد.بسیاری از هواداران این تیم پس از قرعه کشی مرحله یک هشتم پایانی لیگ قهرمانان در ابرها سیر می کردند و به مرور خاطرات سلاخی کردن شالکه در گلزن کرشن می پرداختند اما مورد شالکه دی متئو می تواند متفاوت باشد. دی متئو در قامت یک سرمربی پیش از این نشان داده که توانایی های خوبی در رقابت های حذفی و علی الخصوص سبک «کشتن» بازی دارد. کافی است به هنرنمایی او با چلسی بحران زده ویلاش بواش با دقت بیشتری نگاه کنید. بلایی که او بر سر بارسای پپ آورد پس از هنرنمایی مورینیو در نوکمپ با اینتر، قطعا دومین خاطره تلخ گواردیولا با بارسا محسوب می شود. البته ابزار فعلی دی متئو به هیچ عنوان با چلسی قابل مقایسه نیست اما وجود فردی همچون دی متئو و نوع نگرشی که او در بازی مقابل مادرید دنبال خواهد کرد، قطعا به خودی خود موردی خطرناک  محسوب می شود. دست کم گرفتن شالکه در این شرایط بدترین و خطرناک ترین اتفاق ممکن خواهد بود.

اوضاع در لالیگا نیز رفته رفته وارد مراحل حساسی می شود. سوم شدن در فصل پیش زیر سایه فتح لیگ قهرمانان و شکستن طلسم معروف قهرمانی دهم قرار گرفت اما این فصل بسیاری از هواداران اسپانیایی و قدیمی رئال مادرید حاضر نخواهند شد که اتفاقی مشابه را تجربه کنند. از آخرین قهرمانی رئال در لالیگا 2 فصل می گذرد و تصور اینکه به این عدد باز هم در پایان فصل جاری اضافه شود، به هیچ عنوان برای بسیاری از هواداران خوشایند نخواهد بود.فاصله 1 امتیازی هرگز یک حاشیه امنیت قابل قبول محسوب نمی شود و این حقیقت که ال کلاسیکوی برگشت در نوکمپ برگزار می شود نیز مسئله را برای مادرید دشوار تر می کند. آنچلوتی فصل گذشته در لالیگا اوضاع خوبی را سپری می کرد اما ال کلاسیکوی ماه مارس سرنوشت لالیگا را برای رئال مادرید تغییر داد و این فصل آنچلوتی بار دیگر باید ال کلاسیکوی برگشت را در ماه مارس تجربه کند. این تئوری که برنده این ال کلاسیکو می تواند قهرمان لالیگا شود گرچه ممکن است کمی اغراق آمیز باشد اما بسیار قابل توجه  به نظر می رسد.

رئال مادرید در حساس ترین مقطع فصل قرار گرفته است. گذشته قابل بررسی است اما به نظر نمی رسد که فعلا مجالی برای آن وجود داشته باشد. بارسا با  MSN معروفش به خوبی بحران های نیم فصل اول را پشت سر گذاشته  و اکنون در مرز شکوفایی قرار دارد و در اروپا نیز مونیخ، چلسی و صد البته یک دیگو سیمئونه آماده انتظار رئال را در مراحل پایانی می کشند. رئال رفته رفته وارد یک منطقه خطر واقعی خواهد شد، منطقه خطری که به خوبی می تواند بهترین قاضی در رابطه با «دوران» رئال آنچلوتی باشد.